Tijdens de zeer interessante week NVR&NA in Dordrecht had ik telkens een bepaalde cliënt op mijn netvlies staan. Snel werd duidelijk dat de technieken van NVR bij kinderen met autisme (in haar geval MCDD, 18 jaar, normaal begaafd) moeilijk te gebruiken zijn. De technieken vragen ook een bepaald inzicht van de kinderen/ jongeren wat bij autisme vaak juist missen.
Maar toch bleef dit in mijn hoofd. Het meisje "dicteert" het gezin met haar obsessie en angst om dingen kapot te maken of boos te worden. Dus wat dan…
Ik heb in de eerste keren na de training een keus gemaakt om niet meer met haar in een soort discussie te komen, bijvoorbeeld rondom haar angsten en start van de begeleiding. (ik kan vertellen dat zij hierin kon blijven hangen en ja dit kostte behoorlijk energie)
En wat gebeurde er… het werkte. Ik heb geluisterd, gekeken wat zij nodig had, maar vooral niet ingegaan op de discussie punten. En ben rustig in de afgesproken ruimte gaan zitten (en dit was een verademing in iedergeval voor mij). En na een tijdje schoof zij aan. Dit gaf dusdanig rust dat we konden praten over haar gedrag. Vooral bij een aantal mensen vertoont zij agressief gedrag. Naar mijn idee soms echt uit paniek, maar soms uit gewoonte. Haar gezegd dat ik, en de omgeving dit niet accepteren. En dit snapte zij (ze wil het ook niet) In plaats van het alleen te bestempelen als escalatie, onmogelijkheid, benoemd als ongewenst gedrag en haar aan te spreken als zij dit vertoond heeft. Niet meer niet minder. Gevolg… zij heeft zelfs iemand opgebeld om sorry te zeggen ( jip wel in delayd response)
Maakt ze iets kapot, dan houdt het voor nu even op met de activiteit. Niet erg, maar het is niet de bedoeling dat zaken kapot gaan. Zullen we het ook even opruimen… ja hoor…(reparation act in het klein)
Oke dit werkt dus…nog wat verder uitproberen.. In de training werd gesproken om angst of agressief gedrag een naam te geven of te verpersonaliseren.. Dus eens proberen. Tijdens een relaxt gesprek heb ik naar haar genoemd dat ik soms het idee heb dat haar hersens andere dingen doen dan dat zij wil… nou dat gezichtje , opluchting, verbazing, blijdschap, ik weet het niet. Maar aandacht had ik.
Oké dus jouw hersens doen soms dingen die jij niet wilt, slaan of denken dat je dingen kapot maakt, misschien moeten we kijken hoe we jou kunnen leren om die hersens hierin te zeggen dat ze dit niet moeten doen. Dus aan de slag gaan we..
Als ik dit terug lees zijn er zeker zaken die in de algemene methodes, visies ook terug komen.. wat ik bijzonder vind is het er bewust van zijn. Maar ook dat aspecten van de NVR toegepast kunnen worden.. en dat wilde ik graag met jullie delen.
Groetjes Mijnie